کشف یک کهکشان بدون ماده تاریک دانشمندان را گیج کرده است
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۱۰۱۳
ایتنا - ماده تاریک موجودیتی ناشناخته از ماده موجود در گیتی است که حدود ۸۵درصد عالم را تشکیل می‌دهد.
شناخت و درک ما از نحوه تکامل کیهان ممکن است درست نباشد؛ چنانکه کشف یک کهکشان عظیم که به نظر می‌رسد فاقد ماده تاریک است، دانشمندان را درباره درست بودن دانسته‌های کیهان‌شناسی امروز به شک انداخته است.
به گزارش اسپیس، دانشمندان به‌تازگی دریافته‌اند که کهکشان «ان‌جی‌سی ۱۲۷۷» در خوشه کهکشانی برساووش، فاقد ماده تاریک است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ماده تاریک موجودیتی ناشناخته از ماده موجود در گیتی است که حدود ۸۵ درصد عالم را تشکیل می‌دهد.
سباستین کومرون، پژوهشگر دانشگاه لا لاگونا و سرپرست تیم تحقیقاتی که این موضوع را کشف کرد، می‌گوید: «این نتیجه با مدلهای کیهانی پذیرفته‌‌شده کنونی که شامل ماده تاریک است، همخوانی ندارد.»
ماده تاریک در واقع نامرئی و مشاهده‌ناپذیر است و مانند ماده عادی که ستارگان، سیارات و خود ما را تشکیل می‌دهند، نیست و برهم‌کنشی با نور ندارد و وجود آن را تنها می‌توان از طریق بر‌هم‌کنش‌های گرانشی آن استنباط کرد. وجود ماده تاریک نخستین بار زمانی طرح شد که اخترشناسان مشاهده کردند کهکشان‌های عظیم با چنان سرعتی می‌چرخند که اصولا باید از هم بپاشند. مگر آنکه پای ماده‌ای نامرئی در میان باشد که اجزای آن را کنار یکدیگر نگه می‌دارد.
این واقعیت سبب شد دانشمندان این نظریه را طرح کنند که همه کهکشان‌های عظیم در پوششی از ماده تاریک پیچیده شده‌اند و این فرض به یک فرض مهم در توسعه نظریه‌های تکامل کهکشانی تبدیل شد. اما اینک کشف کهکشانی که به نظر می‌رسد فاقد ماده تاریک است، این فرض را به چالش کشیده است.
کهکشان منزوی و تنها
ان‌جی‌سی ۱۲۷۷ یک عتیقه کیهانی محسوب می‌شود و شبیه کهکشان‌های دیگر نیست. دلیل آن هم این است که این کهکشان تعامل کمی با دیگر کهکشان‌های پیرامونش داشته است.
کهکشان‌هایی از این دست بقایای کهکشان‌های غول پیکری به شمار می‌روند که در کیهان اولیه وجود داشته‌اند. به این ترتیب، بررسی این کهکشان‌های باقی‌مانده به اخترشناسان بسیار کمک می‌کند تا چگونگی شکل‌گیری اولین کهکشان‌ها را درک کنند.
کومرون و همکارانش به همین منظور، با استفاده از ابزاری به نام «طیف‌سنج میدان یکپارچه» به مشاهده کهکشان ان‌جی‌سی ۱۲۷۷ پرداختند. این به آن‌ها امکان داد حرکت این کهکشان را نقشه‌برداری کنند و جرم آن و نحوه توزیع جرمش را هم تعیین کنند.
بررسی دانشمندان نشان داد که توزیع جرم کلی ان‌جی‌سی ۱۲۷۷ با در نظر گرفتن وجود ماده تاریک، به همان میزان توزیع جرمی است که این سیاره از مواد معمولی یعنی ستارگان، غبار، گاز و سیارات تشکیل شده باشد.
این بدان معنا است که محتوای ماده تاریک درون شعاع کهکشان هرچه باشد بیش از پنج درصد نیست. در عین حال، این فرض که این کهکشان به‌کلی فاقد ماده تاریک است، سازگاری بهتری با مشاهدات و یافته‌ها دارد.
این نتیجه شگفت‌آور است؛ چرا که مدلهای کنونی درباره تکامل کیهان از جمله مدل استاندارد کیهان‌شناسی، پیشنهاد می‌کنند که کهکشانی مانند ان‌جی‌سی ۱۲۷۷ اصولا باید از ۱۰ تا ۷۰ درصد ماده تاریک تشکیل شده باشند.
ایگناسیو تروخیلو، عضو این تیم پژوهشی و پژوهشگر دانشگاه لالاگونا، می‌گوید: اختلاف میان مشاهدات و آنچه ما انتظار داریم، یک معما و چه بسا حتی یک چالش برای مدل استاندارد به شمار می‌رود.
ماده تاریک این کهکشان کجا رفته است؟
دانشمندان درباره اینکه چرا کهکشان ان‌جی‌سی ۱۲۷۷ کمبود ماده تاریک دارد، نظرات مختلفی دارند. آنا فر ماتئو، عضو این تیم پژوهشی و پژوهشگر دانشگاه لالاگونا، بر این باور است که ماده تاریک در این خوشه کهکشانی که این کهکشان در آن قرار دارد، از بین رفته است.
دیدگاه دیگر این است که ماده تاریک زمانی از این سیستم بیرون رانده شد که این کهکشان شکل گرفت و شکل‌گیری این کهکشان هم به این منوال بود که قطعات و اجزای پیش‌کهکشانی با هم ادغام شدند و از این طریق، کهکشان عتیقه و باستانی ان‌جی‌سی ۱۲۷۷ پدید آمد.
این تیم پژوهشی از هیچ یک از این توضیحات رضایت کامل ندارد و از این رو به کمک تلسکوپ ویلیام هرشل (دابلیو‌اچ‌تی) در رصدخانه «روکه دو لس موچاچوس» در جزیره قناری لا پالما به رصد کهکشان ان‌جی‌سی ۱۲۷۷ ادامه خواهد داد.
دانشمندان بر این باورند که وجود ماده تاریک حتی اگر پژوهش‌های آتی تایید کنند که این کهکشان باستانی فاقد ماده تاریک است، به‌کلی به چالش کشیده نخواهد شد. برعکس، این تیم پژوهشی معتقد است که در صورت اثبات چنین چیزی، این مدلهای جایگزین مدل ماده تاریک نظیر مدل دینامیک نیوتونی اصلاح‌شده (MOND) خواهند بود که به چالش کشیده می‌شوند.
تروخیلو می‌گوید: اگرچه ماده تاریک در یک کهکشان خاص ممکن است از بین برود، قانون گرانش اصلاح‌شده باید جهان‌شمول باشد و نمی‌تواند استثناهایی داشته باشد. از این رو یک کهکشان بدون ماده تاریک رد وجود ماده تاریک نیست، بلکه بیشتر مدلهای جایگزین مدل ماده تاریک را با چالش روبرو می‌کند.
کومرون می‌گوید برای به دست آوردن پاسخ‌های قطعی باید منتظر ماند. به گفته او، «معمای چگونگی شکل‌گیری یک کهکشان عظیم بدون ماده تاریک همچنان حل‌نشده باقی مانده است».
منبع: ايتنا
کلیدواژه: ماده تاریک فضا ناسا کهکشان وجود ماده تاریک تیم پژوهشی ماده تاریک یک کهکشان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۱۰۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر شگفت‌انگیز جیمزوب از سحابی سر اسب
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از سی‌جی‌تی‌ان، تلسکوپ فضایی جیمزوب واضح‌تررین تصاویر را از بخشی از یک سحابی به نام سر اسب به تصویر کشیده که جزئیات آن را برای نخستین بار به نمایش می‌گذارد.
سحابی سر اسب، در صورت فلکی شکارچی، ۱۳۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد. یک سال نوری نزدیک به ۶ تریلیون مایل (۹.۷ تریلیون کیلومتر) است.
این سحابی بیش از یک قرن پیش کشف شد و نام مستعار آن از ظاهر خیره کننده آن گرفته شده است؛ تصویر ستونی از گاز و غبار را نشان می‌دهد که شبیه اسبی است که سر خود را بلند کرده است.
جدیدترین تصاویر فروسرخ جیمزوب که روز گذشته منتشر شد، بالای سر اسب را با جزئیات بیشتری به تصویر کشیده، این عکس‌های واضح و دقیق می‌توانند به اصلاح درک اخترشناسان از سحابی سر اسب کمک کنند؛ تصور بر این است که سحابی مذکور زمینه لازم برای تولید ستاره‌های بزرگ است.
به گفته دانشمندان، سر اسب از هلیوم و هیدروژن متراکم تشکیل شده و به‌همین علت به‌آسانی از هم نمی‌پاشد. با اینکه ابر‌های گازی که سحابی را احاطه کرده‌اند در حال پراکنده شدن هستند، اما پنج میلیون سال دیگر زمان لازم است تا این بخش از سحابی نیز از هم بپاشد و گاز‌های آن پراکنده شوند. همین بخش، هدف بررسی رصدخانه‌های فضایی از جمله تلسکوپ فضایی هابل است.
تلسکوپ فضایی اقلیدس نیز سال گذشته عکس‌های جدیدی از این سحابی ثبت کرد، اما تصویر گرفته شده توسط جیمزوب نخستین تصویری است که از این سحابی بدین شکل و با این جزییات تهیه و ثبت شده است. این تصاویر به خوبی نشان می‌دهند که چگونه یک سحابی بسیار زیبا با شکل شبیه به اسب در فضای کیهانی وجود دارد.
دانشمندان می‌گویند، این سحابی دارای یک ستاره جوان و داغ در مرکز خود است که بواسطه تابش، گاز‌های موجود در اطراف خود را به رنگ‌های زیبا و روشن متراکم می‌کند. تلسکوپ جیمز وب ناسا با توانایی‌های منحصر به فرد خود، توانسته تصاویری زیبا و دقیق از این سحابی را ثبت کند. این تصاویر به محققان و دانشمندان کمک می‌کند تا بهتر درک کنند که چگونه ستاره‌ها و سیارات در کهکشان‌های مختلف شکل می‌گیرند. علاوه‌بر این، تصاویر جیمزوب نشان دهنده زیبایی‌های بی‌پایان و غیرقابل تصوری است که در کیهان بیکران وجود دارد.
انتهای پیام/
افزایش ۳۵ درصدی حقوق بازنشستگان حداقل بگیر/کمترین حقوق آن ها ۱۰ میلیون تومان می شود